Een normale werkdag in Puyo.
27 november 2013 - Puyo, Ecuador
Om 6.13u word ik gewekt door de non die op de binnenplaats hard de bel luid. De nonnen moeten opstaan en ik word zo gratis en voor niks ook gewekt.
Ik draai mij weer om en slaap rustig verder. Om 6.59u word de bel weer gebruikt en de nonnen moeten zich melden voor ontbijt. Ik wacht nog exact 1min tot mijn echte wekker gaat en ga eruit.
Om 7.40u vertrek ik met Luisa en Artur richting school. We kunnen verschillende wegen nemen maar lopen vaak de hele winkelstraat af omdat hier het meeste te zien is. De meeste winkeltjes openen hun toko rond deze tijd en stallen alles wat ze hebben uit.
Ook word vaak het "verse" vlees gebracht, en word het hoofd van de varken of koe precies zo op straat gelegd dat je er wel naar moet kijken. Goedemorgen!
Ondertussen hoor je van elke taxi die voorbij komt getoeter (taxi nodig?) en word je meerdere malen begroet door de lokale bevolking. De pfieuwfiew komt uiteraard ook nog langs en er word nog even naar ons getoeterd vanuit de auto.
Als we bij de grote weg arriveren toetert er een bus en zien we verschillende kinderen uit het raam hangen en uitbundig naar ons zwaaien. De bus van onze school passeert ons en dus lopen we haastig door om op tijd te arriveren.
Als we het hek binnen lopen komen verschillende kinderen enthousiast op ons af en krijgen we verschillende knuffels. Ik geef wat high-fives, boxs en begroet wat docenten met een kus op de wang (iedereen geeft hier elkaar 1 kus op de wang als hallo) en loop hand in hand met een kind naar beneden. Ik zwaai even naar de kinderen in de eetzaal en stap het creativiteits lokaal binnen. De lerares Lydia begroet mij met een kus en ik hang m'n tas op en stroop m'n mouwen. Wat te doen vandaag?
Tussen 8-10u werk ik aan verschillende projecten en begeef ik mij door de hele school om oa passingingen van het product door te voeren, een leraar te zoeken, materiaal te zoeken, naar de hout werkplaats te gaan en druk bezig te zijn in het lokaal van Lydia.
Om 10u krijgen de kinderen een fruithap, als het lekker is loop ik ook even naar de keuken en kijk ik ze lief aan en krijg ik natuurlijk ook portie fruit. Elke dag is dit een andere fruit en soms mengen ze dit met yoghurt maar meestal krijg je gewoon een vrucht die je zelf mag pellen.
Daarna ga ik weer verder met m'n werkzaamheden tot 12.30u. Om 12u krijgen de kleinste kinderen al te eten maar rond 12.30u voeg ik mij bij de groep van Luisa en help ik met het eten geven van de meest beperkte kinderen. Hier geef ik vaak eten aan Fernando, die al smakkend en draaiend met zijn hoofd het eten aanneemt. Helaas gaat het niet zo goed met Fernando en gaat op dit moment snel achteruit, meneer wilt dan ook niet meer eten en ik probeer hem in ieder geval zoveel mogelijk te geven zodat die wel wat energie binnen krijgt.
Rond 13u eet ik met bijna alle leraren in de eetzaal. Soep en rijst, salade met vlees. Het vlees sla ik eigenlijk altijd over en vaak de soep ook. In de soep verwerken ze vaak alle resten van de kip (kippen voeten..) of de koe en daar heb ik niet zo'n behoefte aan... Maar de speciale soep waar je popcorn moet toevoegen is vegetarisch en eet ik heel graag!
Rond 13.45u zit de dag er weer op en probeer ik zo geruisloos weg te gaan. Eigenlijk lukt dit nooit en dus ben je nog zeker 15min bezig om de kinderen van je los te krijgen.
In de middag zijn we vrij en doen we veel verschillende dingen. Net wat uitkomt en waar we zin in hebben. Daarnaast vertoef ik ook een aantal uurtjes in de week op internet om een nieuwe baan voor in januari te zoeken en de contacten met thuis een beetje te kunnen onderhouden. Ook vinden we het leuk om naar een dorpje naast Puyo te gaan ( Vera Cruz) om daar het lekkerste ijsje van Ecuador te halen: Helado Salcedo. Maar zwemmen in de rivier van Puyo doen we met het hete weer ook graag.
Rond 18u maak ik altijd iets simpels klaar zoals rijst met tomaat en avocado. Om 18.19u gaat de kerkmuziek aan en ben ik blij dat ik op dinsdag en donderdag naar bailar (zumba) mag vertrekken. Hier kom ik een uur later geheel kapot en bezweet vandaan en rust ik thuis wat uit, schrijf ik in mijn dagboek, kijk ik een film, speel ik met mijn huisgenoten wat spelletjes yathzee en/of wat andere kaartspellen. Door mij is iedereen verslaafd aan yathzee en ik denk dat we inmiddels wel honderden spelletjes gespeeld hebben.
De koude douch (en nee ook niet lauw, echt koud koud omdater helemaal geenw arm water in de kerk stroomt, brrrr!) mag niet ontbreken en dan gaat vaak voor 22u het licht uit, morgen weer een lange dag met die hyperactieve kindjes!
Lieve allemaal, geniet van Sinterklaas! Hier is het kerstgevoel nog steeds ver te zoeken want ik loop nog steeds in een korte broek en een jas is ook overbodig (alleen een regenjas!) en dus is dat koude en vooral gezellige gevoel bij de open haard is nog ver weg... Wel houden ze hier van te kitscherige kerstversiering en nep kerstbomen en dus zie je dat steeds meer.
Tot over minder dan een maandje!
Liefs, Lise en mijn toppertjes, Savannah, Esteban, Christin, Willson, Evelyn en Steven.
P.s ik mis je Martijn!
Je schrijft echt zo dat ik je echt helemaal.zie lopen door de stad en door school. Alsof je er altijd al bent geweest. Ga zo door. Je bent een topper!!!!
En ik mis jou ook hoor tijdens de trainingen...
Xx
Ze zullen je straks missen !!
Dikke kus !!
Vanuit het regenachtige Nederland genieten wij weer van je zonnige verhaal! Goed om te horen dat je het zo naar je zin hebt en zo mooi werk mag doen! Geniet nog maar even van het heerlijke weer en het mooie land! We zijn benieuwd naar je volgende verhaal! Xxxx
Met een bakje pepernoten op de bank met Nelsje op mijn schoot, geniet ik van jou dagelijkse werkdag. Leuk om te lezen hoe enthousiast de kindertjes jullie ontvangen. Wat fijn dat je iets voor deze kinderen kunt betekenen. Geniet nog van je laatste weken en natuurlijk van het mooie weer. Wij verheugen ons op je terug. Lieve schat, een dikke kus.
wat gaat de tijd snel en wat gaat de tijd langzaam
jouw missen daar went niemand aan
fijn dat je een leerzame tijd mee maakt in het verre land
goed voor je creatieve handen en je verstand
de dagen worden nu afgeteld tot je terugkeer
en laat je niet kennen door het Nederlandse hondenweer
je bent welkom meer dan je kan beseffen
iemand kijkt enorm naar je uit, nog effen
sint bewaart voor jou nog iets in een vergeten zak
als je terug bent kan je zoeken op het dak.
Veel liefs van Sint
XXXXX